Optelec

Van: 2002

Tot: heden

Ik heb me vanuit de bakkerij vanaf augustus 1999 tot en met september 2001 in Ermelo laten omscholen in de richting van informatica.

Hierna heb ik ongeveer 8 maanden gezocht naar een baan.

Ik heb vele sollicitatiebrieven verzonden, op een groot deel van deze brieven kreeg ik een afwijzing retour of een reactie dat ze mijn brief in portefeuille zouden houden. Op andere brieven ontving ik totaal geen reactie.

Tot april 2002 had ik nog niet een keer een uitnodiging voor een gesprek ontvangen.

In april veranderde dit echter, ik ontving binnen een week 2 reacties met een uitnodiging voor een gesprek.

De ene uitnodiging kwam van Optelec Nederland BV en de andere brief kwam van UWV.

De gesprekken vonden ook binnen een week na elkaar plaats.

Als eerste had ik een gesprek met Optelec, hiervoor moest ik met het openbaar vervoer naar Utrecht, daar moest ik bij een hotel zijn.

Ik had bij Optelec gesolliciteerd voor een baan als trainer.

Het gesprek verliep erg voorspoedig, de eerste vraag die mij gesteld werd, was of ik braille kon lezen. Gelukkig kon ik dit bevestigend beantwoorden, want anders was het gesprek op dat moment ten einde gekomen.

Aan het eind van het gesprek werd ik uitgenodigd voor een vervolggesprek, maar daarvoor moest ik naar Hoogvliet komen.

Ik wist op dat moment totaal niet waar Hoogvliet lag, maar dat was van latere zorg.

Een paar dagen later had ik het gesprek bij UWV in Groningen. Ik had daar gesolliciteerd voor een baan als helpdesk medewerker.

Het werk als helpdesk medewerker was ineens een stuk minder aantrekkelijk, nu ik dit kon vergelijken met trainer bij Optelec.

Tijdens het gesprek kwam ik er al vrij snel achter dat UWV gebruik maakte van een terminal server systeem, tijdens een stage was ik er door onderzoek achter gekomen dat een dergelijk computersysteem niet echt werkbaar was.

Dit heb ik dan ook tijdens het sollicitatiegesprek aangegeven.

Daarmee was die baan eigenlijk van de baan.

Hoogvliet.

In mei moest ik voor een tweede gesprek naar Optelec in Hoogvliet, ik kwam er achter dat Hoogvliet bij Rotterdam in de buurt lag.

Ik moest daarvoor met de bus naar Groningen, met de trein naar Rotterdam en tot slot met de metro naar Hoogvliet.

Ik zou worden opgehaald vanaf metrostation Hoogvliet.

Ik had echter nog nooit in een metro gezeten, ik was nog nooit op station Rotterdam geweest. Een behoorlijke uitdaging dus.

Met de trein naar Rotterdam was geen probleem, al vragende kwam ik bij de metro. Toen de metro vertrokken was, kwam ik er al vrij snel achter dat de omroep het niet deed. Ik heb daarom maar een paar maal gevraagd of ik er al was. Best wel spannend hoor.

Ook dit gesprek verliep weer erg positief en die dag kreeg ik te horen dat ik aangenomen was en per 1 juni 2002 kon beginnen.

Ik voelde me de koning te rijk.

ondernemingsraad.

Na ongeveer 2 jaar gewerkt te hebben heb ik mij verkiesbaar gesteld voor de ondernemingsraad. Na de verkiezingen bleek ik ook daadwerkelijk gekozen te zijn.

Tot op heden zit ik nog steeds in de Ondernemingsraad.

Vertrouwenspersoon.

Sinds enkele jaren vervul ik de taak van vertrouwenspersoon binnen Optelec.

Vertrouwenspersoon is een dankbare taak, al moet ik wel zeggen dat dit zeker niet altijd een makkelijke job is.

Collega’s komen soms met de meest lastige gesprekken bij mij, heel vaak is een luisterend oor voldoende, maar soms moet er ook duidelijk iets ondernomen worden.

Tot op heden heb ik het nog steeds met volle tevredenheid van collega’s kunnen doen.

Ik werk op dit moment nog steeds bij Optelec Nederland BV. Ik doe het werk met heel erg veel plezier, er is geen dag gelijk.

Al moet ik wel zeggen dat het door de tijd van corona een stuk minder leuk geworden is, ik ga veel minder op pad.